Var mı ulan koymuyorum kendimi oraya hadi bakalım
Sayalım nereye varırlar az biraz kalkındırsak yaraları
Deneme talimleriyle var ediyorum kendimi bir sön bir yan
Saçma bir korkuluğa tebelleş – ölümden var olum alabilir miyiz biraz?
Ben işte kendimi na buraya kadar kuruyorum tırnaklarımın ucuna
Tam ortasına koyuyorum oralarının kendime düşmem bir ihtimal
Neden gelip Galiçyalarını bana kokuturlar zırnık anlamam matmazel
Ben dönüp de bir resme bütünlüyken bakmam hiç
Marj marj kenara diyorum ora yancılarına marj marj kenara
Acısından bir lunapark yapabilir insan kendine yeterince delirirse
boğazınca bir deniz- ölüm ile hayat iki kayığıymış gibi bir sınır ustası
patlak bir isyan televizyonlarda kendisini ararken
oramıza yetmez lunapark dirilirken gemiler çekilmiş kalafatlara
çün’ deliler taşımaz bayrak - bir anonsun altında zırlar durur zarımız-
“Çocuklar durun! buradan sonra yalnız Leviathan yaşayacak”
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder